Jedenastka 25. kolejki Premier League

Naprawdę rzadko zdarza się, by bramkarzem kolejki w naszej jedenastce zostawał golkiper, którego drużyna w ubiegłej serii gier angielskiej ekstraklasy przegrała swój pojedynek 0:2. Areola jest jednak jednym z wyjątków. W końcu, gdyby nie jego kilka świetnych interwencji West Ham United przegrałby z Nottingham Forest zdecydowanie większą różnicą goli. Łącznie obronił 6 strzałów przeciwników z City Ground. Kapitalne parady zanotował chociażby po uderzeniach Elangi na początku pierwszej i drugiej części spotkania. Doskonale zatrzymywał też strzały Gibbsa-White’a oraz Awoniyiego.

Tydzień temu wylądował w naszej antyjedenastce kolejki po przegranym 2:3 starciu z Newcastle United. Tym razem możemy jednak tylko chwalić brazylijskiego stopera Nottingham Forest. W dużej mierze to właśnie przez jego bardzo dobrą postawę w elemencie destrukcji i ciągłe właściwe ustawianie się w pobliżu swojego pola karnego ekipa Tricky Trees zachowała czyste konto w konfrontacji z West Hamem United. Murillo całkowicie schował do kieszeni Michaila Antonio i odciął go od podań innych graczy Młotów. Na wyróżnienie zasługuje zwłaszcza powrót za Jamajczykiem i zatrzymanie go, choć wychodził na stuprocentową okazję.

Co za występ stopera Chelsea obejrzeliśmy w minioną sobotę na Etihad Stadium! Disasi w pojedynku z Manchesterem City zanotował aż 16 wybić futbolówki! To najlepszy wynik w Premier League spośród wszystkich graczy Chelsea od ośmiu lat. Doskonale spisywał się także w pojedynkach jeden na jednego z Erlingiem Haalandem i pozostałymi atakującymi panujących mistrzów Anglii. Wygrał wszystkie cztery pojedynki powietrzne o piłkę. Zanotował trzy bloki po strzałach oponentów, otrzymał nagrodę dla MVP starcia Chelsea z City, a Jamie Carragher po ostatnim gwizdku porównał go do samego Johna Terry’ego. Wow!

Kolejny magiczny występ norweskiego pomocnika Arsenalu w 2024 roku. Od początku tego roku jest w niesamowitej formie. Podczas ostatniej kolejki znów kapitalnie rozgrywał piłkę przy atakach swojej drużyny. Przełożyło się to chociażby na asystę przy bramce Bukayo Saki na 3:0 oraz wykreowanie wielu groźnych okazji dla partnerów z formacji ofensywnej. Dodatkowo, to właśnie trafienie Odegaarda już w czwartej minucie pojedynku z Burnley pozwoliło Kanonierom na szybkie ułożenie starcia pod swoje dyktando i rozwiązało worek z bramkami dla ekipy trenera Mikela Artety.

Brazylijczyk kojarzy nam się raczej z harówką w środku pola, a nie strzelaniem bramek. Przeciwko Tottenhamowi trafił jednak dwukrotnie do siatki, zapewniając Wolverhampton Wanderers zaskakującą wygraną na terenie Kogutów. Pokazał jednak też to, czym imponuje najczęściej – gr w destrukcji. Jeśli chodzi o liczbę odbiorów, jego sześć stanowiło najlepszy wynik na boisku.

Jeśli jesteście entuzjastami futbolu poukładanego, opartego na operowaniu piłką, to Pascal Gross kolejny już raz zgłosił akces do miana jednego z waszych ulubionych piłkarzy. Stanowił centralne ogniwo Brighton w meczu z Sheffield United. Asysta przy pierwszym golu Simona Adingry, sprytne zagranie piętą w akcji, po której Iworyjczyk trafił drugi raz, do tego osiem wypracowanych sytuacji strzeleckich i 116 udanych podań – Niemiec rządził w środku pola. Dyrygent.

22-latek przypieczętował zwycięstwo Brighton nad Sheffield we wspaniałym stylu. Najpierw w 78. minucie, kiedy to świetnie wykorzystał podanie Grossa i strzałem z pierwszej piłki pokonał bramkarza. A następnie w 85., gdy piłka po jego strzale szczęśliwie odbiła się od obrońcy i przelobowała bramkarza.

Ollie był w tym spotkaniu po prostu poza zasięgiem obrońców Fulham. W 23. minucie otworzył wynik spotkania, wykorzystując małe zamieszanie w polu karnym, a w 56. dostał podanie od Tielemansa i pewnie umieścił piłkę w siatce. Dzięki dubletowi awansował na 4. miejsce w tabeli strzelców z 13 bramkami na koncie.

Pobił rekord Joe Willocka, stając się najmłodszym zawodnikiem w historii Premier League, który trafiał do sieci w sześciu kolejkach z rzędu. Tym razem jednak Duńczyk na jednym trafieniu nie poprzestał. Najpierw wykorzystał błąd Amari’iego Bella, pognał na bramkę i pokonał w pojedynku sam na sam Thomasa Kaminskiego. Następnie trochę szczęśliwie, a trochę instynktownie odbił klatką piersiową strzał Alejandro Garnacho, kompletnie myląc bramkarza Luton. Spisywał się świetnie przy wyprowadzaniu kontr, bo obrońcy United często zagrywali mu piłkę „na ścianę”, a on, mając defensorów na plecach, był zdolny się obrócić i uruchomić podaniem skrzydłowych. Szkoda jedynie, że nie ustrzelił hattricka, bo miał jeszcze jedną, kapitalną sytuację w drugiej połowie, by zamknąć mecz.

Wrócił i znów był niesamowity. Na boisku pojawił się w 44. minucie spotkania z Brentford, gdy zastąpił kontuzjowanego Diogo Jotę. Już w 55. minucie popisał się cudowną asystą do Alexia Mac Allistera, który zdobył swoją drugą bramkę w barwach Liverpoolu. Niespełna kwadrans później to Egipcjanin cieszył się ze swojej piętnastego gola w tym sezonie Premier League. W kilku pojedynkach dryblingowych z obrońcami The Bees wyglądał trochę jak starszy brat, który przyszedł na boisko poznęcać się nad młodszym rodzeństwem.