Jedenastka 4. kolejki Premier League

Na tej pozycji nie mogło być innego wyboru. Aston Villa oddała w meczu z Chelsea 18 strzałów, 6 było celnych, a mimo to piłka nie wpadła do siatki. A to (prawie) wszystko dzięki Edouardowi Mendy’emu, który obronił 6 uderzeń, z czego 3 w kapitalny sposób. Zresztą zobaczcie jedną z jego akcji. Co za kot!

https://twitter.com/ChelseaFCBlogs_/status/1436740059898712068

Świetnie się patrzy od początku rozgrywek na Marçala w barwach Wolverhampton. Brazylijczyk znajduje się w wysokiej dyspozycji, stając się podstawowym wyborem na lewe wahadło. Choć w pierwszej połowie wyglądał trochę niemrawo w defensywie, w drugiej miał ogromny wkład w końcową wiktorię swojej ekipy. Najpierw po krótkim rozegraniu rzutu różnego dośrodkował na głowę Sierralty, który skierował piłkę do własnej sieci. A kilka minut później przytomnie zgrał piłkę przed bramką gospodarzy piłkę do Hee-Chana, by ten z najbliższej odległości pokonał Bachmana. Dodatkowo jego zespołowi udało się ostatecznie zachować czyste konto i w końcu wygrać. Idealne popołudnie.

Wyżej napisaliśmy, że czyste konto dla Chelsea w meczu z Aston Villą to zasługa świetnych obron Mendy’ego. Mało jednak wspomina się o nie gorszej interwencji Thiago Silvy, w momencie gdy Watkins minął już Senegalczyka i oddawał strzał na pustą bramkę.

Poza tym, Brazylijczyk był jak zawsze generałem bloku defensywnego. 6 razy wybijał piłkę z własnego pola kanego, 4 razy blokował uderzenia The Villans, a co więcej zaliczył kluczowe podanie. Występ TOP.

W spotkaniu z Leicester warto by wyróżnić całą defensywę The Cityzens, ale tyle miejsc w naszej jedenastce nie mamy. A Cancelo nie dość, że bardzo solidnie bronił, to również dołożył coś z przodu. Aktywnie brał udział w konstruowaniu ataków i raz po raz podejmował próby przełamania linii obronnej Lisów. W dodatku straszył uderzeniem z dystansu, co w 62. minucie skończyło asystą przy bramce z dobitki Bernardo Silvy. Warto podkreślić również 4 udane długie podania, 4 udane dryblingi i 3 wygrane pojedynki w defensywie w jego wykonaniu. Biorąc pod uwagę zawieszenie Mendy’ego, wydaje się, że Portugalczyk przygwoździł sobie miejsce w podstawowej jedenastce.

Zdecydowanie jeden z najlepszych zawodników pierwszych 4 kolejek, jednak co tu napisać, skoro prawy obrońca w 4 mecze wykreował kolegom aż 19 okazji strzeleckich. W meczu z Leeds też nie było inaczej, ponieważ zaliczył 5 kluczowych podań, z których jedno zamieniło się w asystę, przy pierwszej bramce Mo Salaha. Co więcej, wraz z defensywą The Reds zachował czyste konto, tak że przy okazji zadowolił graczy Fantasy Premier League, gdzie zgarnął 12 punktów.

Podobnie jak cały Everton, Doucoure rozegrał mecz dwóch połówek. W pierwszej niechlujny z piłką przy nodze, którą kilkukrotnie oddał w posiadanie rywalom. Choć warto podkreślić, że i tak mógł otworzyć wynik spotkania strzałem z trudnej pozycji, gdyby nie kapitalna interwencja Nicka Pope’a. Drugie 45 minut to zupełnie inna bajka. Francuz zaczął dzielić i rządzić w środku pola. Zaliczył dwie asysty po raz trzeci w swojej karierze. Szczególnie ta druga zasługuje na wyróżnienie, gdy sprytnym płaskim zagraniem wypuścił przez środek boiska Demarai Graya. Aż 9-krotnie odzyskał piłkę, miał też 3 przejęcia. Ponownie pokazał się oblicze energicznego wojownika z żelaznymi płucami, które tak doskonale wszyscy znamy z czasów jego gry w Watfordzie.

Na niespodziewane i bardzo pewne zwycięstwo Crystal Palace nad Tottenhamem złożyła się dobra dyspozycja kilku zawodników, ale trzeba przyznać, że Gallagher wyrasta na gwiazdę tego zespołu. W poprzedniej kolejce jego dwa gole zapewniły Orłom punkt w starciu z West Hamem, a w tej serii gier miał bezpośredni udział przy kolejnych dwóch trafieniach. Najpierw trafił Bena Daviesa w rękę i wywalczył tym samym rzut karny, a w końcówce znakomicie wypatrzył Odsonne’a Edouarda i odnotował asystę. Gallagher mocno pracuje na miano mózgu swojego zespołu, bo Vieira podarował mu możliwość wykonywania prawie wszystkich stałych fragmentów gry. Z jego pracy w środku pola inni gracze Orłów jak Edouard czy Zaha będą korzystać jeszcze niejednokrotnie!

To on, a nie Jorginho dyryguje pomocą Chelsea na początku sezonu. Jednak co w tym wszystkim najbardziej zaskakuje, oprócz niezliczonych progresywnych dryblingów czy podań, na starcie kampanii dokłada również liczby. Już w meczu z Crystal Palace zaliczył asystę, a teraz przeciwko Aston Villi dorzucił bramkę i asystę. Szczególnie to finalne podanie do Lukaku jest warte zauważenia, chociaż przy golu i „podaniu od Mingsa” również wykazał się dobrą czujnośćią i przyspieszeniem. Co ciekawe, to trafienie było jego pierwszym w lidze od grudnia 2019 roku.

Napastnik, który zmienił oblicze ofensywy Chelsea. Prawdziwy game changer. Belg w spotkaniu z The VIllans oddał tylko 2 strzały, ale to wystarczyło, by zdobyć dublet. Co jednak w tym najlepsze – przy obydwu bramkach zachował się jak rasowy killer. Przy pierwszej przekładając Tuanzebe, a przy drugiej idealnie uderzając „pod ladę” zza pola karnego.

Tak naprawdę to jedyne co mu się nie udało w tym meczu, to celebracja pierwszego gola…

https://twitter.com/RomeluLukaku9/status/1436982069217869826

Najbardziej wyczekiwany debiut od lat w Premier League. Cristiano Ronaldo po 12 latach z powrotem przywdział koszulkę Manchesteru United, a na Old Trafford został powitany jak król. Na początku u Portugalczyka było widoczne lekkie spięcie, jakby trochę był onieśmielony całym tym historycznym wydarzeniem. Kilka nietrafionych decyzji, złych przyjęć piłki czy strzałów z nie do końca przygotowanych pozycji.

Jednak z każdą minutą CR7 rósł. A gdy pokazał swój instynkt strzelecki w końcówce pierwszej, wykorzystując absurdalny błąd Woodmana, stadion eksplodował. Drugi gol to już klasyk w jego wykonaniu. Znalazł przestrzeń między środkowymi obrońcami Newcastle i ruszył sprintem w oczekiwaniu na prostopadłe zagranie od Luke’a Shawa. Anglik zagrał piłkę idealnie w tempo, Ronaldo bezproblemowo przyjął ją na pełnym gazie i plasowanym wykończeniem ukuł Newcastle drugi raz. Podsumowując, wrócił do angielskiej piłki w wielkim stylu.

No dobra, tak łatwego wejścia w ligę to chyba nie pamiętamy. Ale co tu innego napisać, skoro Francuz zdobywa gola po 27 sekundach pobytu na boisku, strzelając przy okazji najszybszego gola debiutanta w historii Premier League. To nie było jednak wszystko, bo w doliczonym czasie gry dołożył drugie trafienie.

Czyli reasumując – gość wszedł na boisko w 84. minucie i zdobył 2 gole przeciwko Tottenhamowi, notując tylko 5 kontaktów z piłką. My wysiadamy…