Jedenastka 33. kolejki Premier League

Bez niego Wolverhampton mogłoby nie zachować czystego konta podczas ostatniej domowej potyczki z Crystal Palace. To właśnie brak straconej bramki pozwolił Wilkom triumfować 2:0 w ważnym meczu w kontekście walki o utrzymanie w angielskiej elicie. Portugalski golkiper Wilków obronił 4 strzały przeciwników. W tym dwa naprawdę bardzo groźne. Pierwszy to mocarne uderzenie Lokongi z bliskiej odległości, a drugi to ekwilibrystyczna parada przy strzale z dystansu Eze. Naprawdę należą mu się brawa za ten występ.

Przed pierwszym gwizdkiem meczu Liverpoolu z West Hamem United wielu fanów ekipy z Anfield mogło być niespokojnym o występ Matipa, który zastępował nieobecnego Ibrahimę Konate. Kameruńczyk bardzo dobitnie rozwiał wszelkie niepewności odnośnie swojego występu. Zagrał bardzo pewnie w obronie. Nie popełnił praktycznie żadnego błędu, a do tego świetnie radził sobie w pojedynkach powietrznych i dryblingowych z atakującymi oponentów. Zupełnie nie pozwolił im choćby na chwilę rozwinąć skrzydeł. Można stwierdzić, że był najlepszym defensorem Czerwonych na London Stadium, a do tego zdobył bramkę dającą zwycięstwo po jednym z rzutów rożnych. Brawo!

Podpora defensywy Aston Villi była pewna i konkretna w starciu z Fulham. Pojedynki fizyczne, zachowanie z piłką przy nodze, ustawienie – wszystko zagrało u Mingsa bardzo dobrze. Co więcej, strzelił też jedynego gola spotkania, wykorzystując dośrodkowanie Johna McGinna z rzutu rożnego. Zaliczył również bardzo ważną interwencję, przecinając dogranie w pole karne w końcówce meczu.

Ostatni raz wyszedł w podstawowym składzie na samym początku kwietnia. Wrócił z przytupem. Szef środka pola Wolves dał o sobie znać zarówno w obronie, jak i w fazie konstrukcji akcji. Miał najwięcej przechwytów z piłkarzy na boisku, zaliczył istotny blok we własnej szesnastce. Z przodu za to pomógł stałymi fragmentami. To po jego rzucie różnym padła bramka na 1:0. Zamienił też na gola karnego, który zamknął mecz.

Magik, który tym razem wcielił się w rolę egzekutora i zawładnął całym boiskiem. Belg zdobył 2 gole po asystach Erlinga Haalanda, które były prawdziwymi killerami dla Arsenalu. Znów pokazał, że Kanonierzy są chyba jego ulubionym rywalem w całej stawce Premier League. Ponownie był nieuchwytny dla ich całej formacji obronnej. Perfekcyjnie znajdował wolne przestrzenie. Na wielkie pochwały zasługuje również za wyśmienite wykończenie swoich bramkowych sytuacji (zwłaszcza tej pierwszej, która już na samym początku ustawiła mecz pod dyktando The Citizens), gdy pokazał, że w jego żyłach płyną litry zimnej krwi.

Czyżby Anglik wracał do dobrej formy w kluczowym momencie sezonu? Leicester na pewno na to liczy. W meczu z Leeds Anglik zaliczył asystę przy trafieniu bardzo ważnym dla losów walki o utrzymanie. Dodatkowo wykreował aż cztery sytuacje strzeleckie. Pracował też w obronie, kilkukrotnie odbierając piłkę rywalom. Na ostatniej prostej może być absolutnie kluczowy dla Lisów.

Brazylijczyk okrasił dobry występ z Brighton debiutanckim trafieniem w barwach Nottingham Forest. Świetnie wykorzystał błąd Moisesa Caicedo i pewnie wykończył akcję po wpadnięciu w pole karne. Na boisku był niemal wszędzie. Wygląda na to, że drzemie w nim niemały potencjał.

W idealny sposób odpowiedział na trafienie Lucasa Paquety. Po przepięknym strzale autorstwa Holendra, który został oddany z ponad 25 metrów od bramki Łukasza Fabiańskiego, piłka zatrzepotała w siatce bezradnego polskiego golkipera. Łukasz nie miał w tej sytuacji nic do powiedzenia. Gakpo można chwalić jednak nie tylko za genialną precyzję przy golu na 1:1, ale też świetne wspieranie drugiej linii Liverpoolu, ciągłą aktywność z przodu i zgłaszanie się do podania. Wniósł naprawdę wiele pozytywnego wpływu na grę ofensywną The Reds.

Anglik miał wielki udział w comebacku Tottenhamu podczas drugiej połowy spotkania z Manchesterem United. Ekipa Kogutów powróciła z 0:2 na 2:2, a Kane zaliczył asystę przy wyrównującym trafieniu autorstwa Heung-min Sona. Wcześniej maczał też palce przy pierwszym golu Pedro Porro na początku drugiej odsłony hitowego starcia. Po wielu jego zagraniach ręce same składały się do oklasków.